Ik heb mijn vriendinnen afzonderlijk op verschillende plekken ontmoet. ‘Het toeval’ bracht ons samen in een studiegroep voor ons werk in de praktijk. Als ik met hen samen ben, voel ik onze verbinding. Dan delen we onze praktijkervaringen of onze eigen levensvragen. Door de verhalen van de een krijgt de ander de tijd om nieuwe inzichten een plekje te geven.
Het luisteren is een talent dat we alle vijf hebben. Om nee te durven zeggen zijn we nog lerende, maar we zijn wel aardig op weg. Ons inbeeldingsvermogen is rijkelijk aanwezig, wat zorgt voor de nodige humor. ‘Een avond niet gelachen, is een avond niet geleefd’, lijkt ons motto. Dat zie je ook terug in de reportage over de avond bij ‘Harry Kookt‘: een van de altijd ontspannen bijeenkomsten onder het genot van een wijntje, heerlijk eten en samenzijn met Harry, Monic en hun prachtige dochters.
Agnes is de oudste van het stel, ik ken haar al ruim 37 jaar. Zij werkte als verpleegkundige in het verzorgings- en verpleegtehuis waar mijn vader en peetoom Ben ook werkzaam waren. In die tijd deed ik daar vakantiewerk en ontmoette ik Agnes. Er was meteen een wederzijdse klik. Op mijn 27e gaf mijn vader mij de gouden tip om op zijn werk een massagecursus te gaan volgen bij Agnes.
De dag na mijn ongeval op weg naar Academie Qing-Bai had Agnes allemaal smeerseltjes bij zich voor kneuzingen en capsules voor het inwendige werk. Dat is Agnes! Een duizendpoot, een kruidenvrouwtje, acupuncturist, masseur. Ze zorgt voor haar broer in een zorginstelling en nog veel meer. Ze is moeder, vrouw van Koos, heeft drie geweldig leuke kinderen en acht kleinkinderen. Agnes is de zeventig gepasseerd, en niet kapot te krijgen. Zoveel energie, levensvreugde en passie, ze is een heel dierbare vriendin. Ze heeft nu al haar kennis van de Chinese leer gebundeld en presenteert die in een lezing bij ZijActief (een vrouwenbeweging).
Agnes steunt me in mijn praktijk. Zij doet de administratie en geeft haar integere, duidelijke mening als ik haar zowel zakelijk als privé iets vraag. Zo ook met mijn boek ‘Thuis’: zij is mijn luisterend oor en de kritische lezer van mijn teksten. Haar mening is voor mij vaak doorslaggevend om een keuze wel of niet te maken. Agnes is niet alleen een heel fijne collega, maar ook een vriendin waar ik ontzettend mee kan lachen. Wat betreft bevlogenheid en interesses had ik een dochter van haar kunnen zijn. Het geeft ons een goed gevoel als we de dingen kunnen doen waar we blij van worden. Dat geeft ons energie!
Ans heb ik ontmoet via Agnes. Samen gaven zij de mas- sagecursus op het werk van mijn vader. Haar praktijk heet: ‘Sentire Sana’, gezond voelen. Zij is psychiatrisch verpleeg- kundige en gebruikt haar kennis in combinatie met de basisfilosofie van de Chinese geneeswijzen in haar intake- gesprekken. Ans is heel basic in alles: ze volgt haar eigen pad, en kiest haar eigen tempo in dit leven. Ze laat zich niet gek maken door alle prikkels en hectiek van deze wereld en is trouw aan zichzelf en haar vriendschappen.
De logica van Ans brengt altijd rust tijdens onze ontmoetingen. Het voelt als yin en yang als we samenzijn. Onze vriendschap is niet uit te leggen en heeft weinig uitleg nodig. Als ik te druk bezig ben met duizend-en-één dingen, zegt zij: ’Stop, even pas op de plaats.’ Als ik pijn heb door een misstap door te druk bezig te zijn, weet zij de juiste plek te vinden om mijn systeem weer aan het draaien te krijgen. Als ik weer een treetje gemist heb of struikel door te haastig te zijn, wanneer ik iets wil pakken, roepen onze kinderen in koor: ‘Zullen we Ans bellen, mam?’.
Ans kan goed luisteren en haalt de niet uitgesproken woorden tussen de regels vandaan. Als ik cliënten met een serieuze psychische klacht heb, die ankers en stevigheid nodig hebben, dan gaan we, na overleg met de cliënt, de behandeling combineren met een bezoekje aan Ans. Door haar manier van luisteren en spiegelen komen mensen dichter bij hun gevoelens. Aanraken kan een onderdeel van de behandeling zijn, vaak zeer effectief. Ik voel me gesteund door Ans: zij voedt mijn wortels en dat voelt als een enorme rijkdom. Onmisbaar!
Anja was mijn schoonheidsspecialiste. Ik ken haar al achttien jaar. Zij is balanstherapeut: haar praktijk is erop gericht het innerlijk en uiterlijk evenwicht te herstellen. Gecombineerd met haar vak als huiddeskundige is dit een hele mooie combinatie. Ze laat mensen zich bewust worden van hun verstoord evenwicht. Anja is voor mij een heerlijke vriendin. Lichte en luchtige energie ontstaat als we samen zijn en we lachen heel wat af. Als we het hebben over onze mannen, herkennen we veel dezelfde dingen. Anja was degene die mij kennis liet maken met HSP (hoogsensitieve personen). Tien jaar geleden gaf zij mij een boek van Elain Aron mee met deze boodschap: ‘Ik las dit boek en moest de hele tijd aan jou denken.‘ Ook Anja is een hoogsensitief persoon.
Wendy is mijn herkenning in alles, bijna akelig soms. Ze zou mijn tweelingzus kunnen zijn. We wonen in hetzelfde dorp, waar we nooit meer weg willen. Onze overgrootoma’ s liggen hier op het kerkhof. We houden beiden van rust, ruimte, oude huizen. We bestellen allebei een viandel speciaal, onze lievelingssnack, bij de frietzaak. We houden van dezelfde kledingstijl en shoppen wat af als we samen naar de Panne gaan. Gelukkig houden we van onze eigen mannen.
Haar praktijk draagt de naam ‘OerMama, Hart voor kruiden‘, een naam die tot stand is gekomen na het verlies van haar moeder. Wendy is voor mij het voorbeeld van een moeder in hart en nieren. Het geduld en begrip waarmee ze met haar kinderen communiceert, zijn heel mooi om te zien.
Onze kinderen hebben dezelfde leeftijd en dat maakt onze vriendschap extra bijzonder. In de zomervakantie komt ze lekker met haar kinderen en/of man naar de Panne aan de Belgische Kust. We hebben daar altijd een hoop lol en genieten samen van de kinderen, de zee en de rust. Maar vooral als wij samen zijn, voelt onze vriendschap compleet.
Net als bij Anja is Wendy‘s carrière begonnen als huiddeskundige. Zij werkt in haar praktijk met gelaatsdiagnostiek en daarnaast is zij herborist. Ze is een kei op het gebied van kruiden. Zij heeft het voorrecht af en toe naar Frankrijk te mogen gaan met een kruidenvrouwtje van 75 jaar, van wie ze privéles krijgt in het samenstellen van tincturen.Vrouwen zijn haar specialisatie. Vooral het flesje tegen overgangsklachten doet het geweldig!
Gelukkig houden we van onze eigen mannen